Weteran policji z biurową posadą znów rusza w teren. Ike Porter (Paul Sorvino) służy w policji od 25 lat i jest zastępcą szefa ds. kontaktów z opinią publiczną. Wygłasza przemówienia na bankietach. Jego biuro wypełniają nagrody za zasługi obywatelskie. Można by rzec, że dobrze sobie radzi. Ale on sam tak nie uważa. Ike zjadł już za dużo gumowych kurczaków. Chce być kimś, kim nigdy nie był: "prawdziwym" gliną, patrolującym ulice. I pewnego dnia, w wieku 50 lat, postanawia to zrobić. Tak po prostu? Cóż, nie. Szef policji uważa to za absurd. Ike będzie musiał zrezygnować z rangi, świadczeń, samochodu. Ike uśmiecha się. "Żaden problem." I będzie musiał ponownie przejść przez akademię policyjną. Uśmiech Ike'a znika. Ale on to robi. Zostaje przydzielony do Tony'ego Jonasa (D.W. Moffett), zuchwałego młodego gliny, który nagina zasady i gra w koszykówkę w swoim lofcie. Pomysł Tony'ego na "lunch" to hot dog z chili i serem z cebulą o 7 rano. A, mówiąc delikatnie, ich nowy szef, porucznik Zaga (Raymond J. Barry), pała do nich nienawiścią. Mimo wszystko, Ike jest szczęśliwym człowiekiem. W jakiś sposób, to lepsze niż gumowe kurczaki.