W Mockingbird Lane, słodki mały Eddie Munster (Cook) jest normalnym dzieckiem, które właśnie wkracza w przerażający świat dojrzewania. Prawda jest taka, że ma odkryć, iż dla niego stanie się nastolatkiem oznacza porastanie włosami w naprawdę nieoczekiwanych miejscach – czyli na całym ciele – za każdym razem, gdy jest pełnia księżyca! Eddie ma jednak całkiem dobrze. Jego kochająca, wspierająca, zwyczajna rodzina obejmuje mamę Lily (de Rossi), córkę Draculi, tatę Hermana (O'Connell), który nadaje nowe znaczenie słowu „Frankenstein”, oraz Dziadka (Izzard), który dałby Draculi forę, gdyby sam nie był Draculą! Oczywiście jest też przerażająca kuzynka Marilyn (Wakefield), która jest tak naprawdę dziwna, bo jest tak całkowicie normalna. Kupno domu w dzisiejszych czasach to koszmar, więc Herman i Lily są zszokowani, że nikt nie zgarnął rozległej wiktoriańskiej rezydencji przy 1313 Mockingbird Lane, która była miejscem serii makabrycznych morderstw włóczęgów. Osiedlając się w nowym miejscu, szybko skupiają się na misji: delikatnie wprowadzić Eddiego w rzeczywistość jego wilkołaczej adolescencji. Ale nie zawsze jest tak łatwo zaakceptować, że twoje dziecko jest trochę „inne” od reszty dzieci. Tymczasem Herman, który pracuje jako dyrektor zakładu pogrzebowego, cierpi na chorobę serca. Ponieważ składa się głównie z części zamiennych, wiedział, że jego prowizoryczne serce w końcu odmówi posłuszeństwa. Ale nie ma się czym martwić, bo Dziadek, który całkiem dobrze radzi sobie z pozyskiwaniem części ciała, zajmuje się sprawą. Wszystko, na czym Hermanowi zależy, to znalezienie nowego serca, które będzie miało taką samą zdolność kochania Lily, jak on przez tyle dekad.